انتظار فرج چه زیباست

امروز امروز است
امروز هر چقدر بخندی و هر چقدر عاشق باشی
از محبت دنیا کم نمیشه پس بخند و عاشق باش
امروز هر چقدر دلها را شاد کنی
کسی به تو خرده نمیگیره پس شادی بخش باش
امروز هرچقدر نفس بکشی
جهان با مشکل کمبود اکسیژن رو به رو نمیشه
پس از اعماق وجودت نفس بکش
امروز هر چقدر آرزو کنی چشمه ی آرزوهات خشک نمیشه پس آرزو کن
امروز هر چقدر او را صدا کنی او خسته نمیشه
پس صدایش کن
او منتظر توست
او منتظر آرزوهایت
خنده هایت
گریه هایت
ستاره شمردن هایت
و عاشق بودن هایت !
امروز امروز است...

از عارفی پرسیدند:جمله ای بگو که در ناراحتی ما را خوشحال و در خوشحالی ما را ناراحت کند ، گفت:این نیز بگذرد ... (زندگی را زندگی کن نه برای دیگران بندگی)

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم.

اشکی که بی صداست پشتی کی بی پناست دستی که بسته است پایی که خسته است شرمی که آشناست دل را که عاشق است دارایی من است ارزانی شماست.

زهر است عطای خلق هر چند دوا باشد ، حاجت ز که می خواهی در جایی که خدا باشد.

برخیز و مخور غم جهان گذران ، خوش باش و می به شادمانی گذران ، در طبع جهان اگر وفایی بودی ، نوبت به خود نیامدی از دگران.

کلاغ و طوطی هر دو زشت آفریده شدند ، طوطی شکایت کرد و خدا او را زیبا کرد ، ولی کلاغ گفت هرچه از دوست رسد نیکوست نتیجه اینست کلاغ آزاد است و طوطی در قفس...

 رسم رفاقت : در کشور ما شاهی بود که برای سرگرمی خود یه بازی ساخت ، که دو نفر روی ترازو بروند و هرکس وزنش کمتر بود کشته شود. از بخت بدم من و رفیقم رو به روی هم افتادیم من برای اینکه اون زنده بمونه 10 روز غذا نخوردم تا روز مسابقه سبک باشم ، غافل از اینکه روز مسابقه رفیقم وزنه به پایش بسته بود.

سلامتی اون رفیقی که یه دل پر از بغض داره اما ... رفقا فقط خنده هاشو میبینن .

آرزو دارم شبی طوفان شود کلبه غمهای تو ویران شود آرزو دارم دلت از غصه ها خالی شود سهم تو از زندگی یک عمر خوشحالی شود.

گذاشتم فکر کنی از یاد بردمت پنهانی دوست داشتنت عالمی دارد.

جریمه مشق امروزت: صد بار بنویس دوستی که به یادش نبودم به یادم بود.

چوپان خیالش راحت بود که سگ هوای گله را دارد غافل از اینکه گرگ قول استخوان شکارش را به سگ داده بود.

دلامون بزرگه تنگش نکنیم زندگی آسونه سختش نکنیم رفاقت قشنگه ترکش نکنیم .

یاد ما گر گذری کرد ز ایوان دلت به دعایی ز دل پاک ، تو مهمانش کن .

ما زندگیمان با خاطرات رفقا میگذرد ، سکوتمان نشانه نارفیقی نیست .

تو آنجا ، من اینجا ، مشکل از ما نیست ، نیمکت های دنیا را بد چیده اند.

مهربونیات زیاده که هنوز خوب و صبوری ، مثل یه حس قشنگی حتی وقتی خیلی دوری .

شاد بودنت را کف دستانم مینویسم تا وقت دعا اولین خواسته ام از خدا باشد .

همین که یاد ما هستی دمت گرم ، همین که مرهم دردی دمت گرم ، در این دنیا که مردم بی وفایند ، همین که باوفا هستی دمت گرم

 نوشته های روی شن مهمان اولین موج دریا هستند اما حکاکی های روی سنگ مهمان همیشگی تاریخند و دوستان خوب حک شدگان روی قلبند و ماندگارانی ابدی .

زیباترین گل با اولین باد پرپر میشه و باوفاترین دوست به مرور زمان بی وفا میشه این پرپر شدن از گل نیست از طبیعت است و این بی وفایی از دوست نیست از روزگار است.

بنازم غیرتت ساقی عجب یادی ز ما کردی ، فضای تنگ قلبم را زمین تا آسمان کردی .

اینجا زمین است رسم آدمهایش عجیب است ، اینجا گم که میشوی به جای آنکه دنبالت بگردند ، فراموشت میکنند...

شبی گفتم به قلیانم که از جانم چه میخواهی ، نوشت با خط دود خود به دردت میخورم گاهی ، تو بر من می نهی آتش که درد خود کنی تسکین ، من بیچاره میسوزم تو از حالم چه میدانی .

خسته ام از انچه نامش زندگیست پس قشنگی های دنیا مال کیست ، باختم در عشق اما باختن تقدیر نیست ساختم با درد تنهایی مگر تقدیر چیست .

سلامتی اون رفیقی که روز قیامت فقط زمین ازش اکیه اونم به خاطر سنگینی معرفتش .

ندیدن در مرام ما فراموشی نمی باشد ، وفا اینست که هر لحظه تو را در خاطرم دارم .

دلا این عالم هستی به یک ارزن نمی ارزد ، به دنیا آمدن به زحمت رفتن نمی ارزد ، تمام عمر اگر در این دنیا شهد و شکر نوشی ، به آن یک لحظه تلخی جان کندن نمی ارزد .

ما غم زدگان اهل شرابیم ف گر یاد رفیقان نکنیم خانه خرابیم ، ما کشته عشقیم محبت کفن ماست ، پرورده رنجیم رفاقت هدف ماست .

در مرام ما رفیقان نیست هرگز ترک دوست ، با هر آنکه عهد بندیم جانمان تقدیم اوست .

امشب این زندان عجب حال و هوایی دارد ، حرف دل با در و دیوار صفایی دارد ، همه رفتند از این خانه ولی غصه نرفت ، باز هم دوست قدیمی چه وفایی دارد .

گستاخی خیالم را ببخش که لحظه ای یادت را رها نمی کند .

غروب برات چه سخته وقتی غریبه باشی ، وقتی یکی رو میخوای ولی پیشش نباشی .

هر روز برایت رویایی باشد در دست نه دور دست ، عشقی باشد در دل نه در سر ، و دلیلی باشد برای زندگی نه روزمره گی .

روزی اگر نبودم ، تنها آرزوی سادم اینست که زیر لب بگویی ، یادش بخیر ...

 عیب کار ما از جعبه تقسیم نیست ، سیم سیار دل ما سیم نیست ، این خدا با هزاران طول موج ، دیش احساسات ما تنظیم نیست .

به هوای آرزوهایت اسفندی دود میکنم که دور باشد چشم بد از چشم های مهربانت .

"دوستت دارم" نگو که تکراریست شاید روزی برسد که نباشم تا تکرارش کنم .

ثروت من دوستانی هستند که با یادشان لبخندی از محبت بر لبم می نشیند ، دوستانی که دوریشان هیچ گاه باعث فراموشی یادشان نمی گردد .

حکایت ما و دوستان حکایت برکه است و ماه " دور از هم " و " در دل هم " .

تا آب شدم سراب دیدم خود را ، دریا گشتم حباب دیدم خود را ، آگاه شدم غفلت خود را دیدم ، بیدار شدم بخواب دیدم خود را .

سخت است میان هق هق شبانه ات نفس کم بیاوری و او به عشق چندمش بگوید نفس ...

باغبانی پیرم که به غیر از گلها از همه دلگیرم ، کوله ام غرق غم است آدم خوب کم است ، عده ای بی خبرند ، عده ای کور و کرند ، عده ای هم پکرند ، و میان رفقا عدهای همچو شما تاج سرند ...

قبول دارم کهنه شدم آنقدر کهنه که میشود روی گرد و غبارم یادگاری نوشت .

دوران پیری جور دیگه ای به فکر مرگه .

لا به لای تمام خسته گیات همیشه یادت باشه یکی رو داری که از تمام دنیا بیشتر دوستت داره چون تمام دنیاشی ...

با بزرگترین عشق در کوتاه ترین جمله روی لطیف ترین گل می نویسم به یادتم ...

 من صبورم ... اما بی دلیل از قفس کهنه شب میترسم ، بی دلیل از همه تیرگی تلخ غروب و چراغی که تو را از شب متروک دلم دور کند می ترسم ...

اگر باور داری خاطره ها می مانند ، آسوده خاطر باش که همیشه در خاطرم هستی .

خسته ام ... خسته از روزگار سیاه . از کلوخ و سنگ فرش خیابانی که همیشه منتظر زمین خوردن من است ، از آسمانی که منتظر باریدن بر من است ، و حسرت از آنی که نمیداند من خود کوه دردم ...

جان فدای آن که یادم میکند ، یاد او هر روز شادم میکند. مهربانیهای او شیرین شکر ، با مرامش کیش و ماتم میکند.

از دوست چه میماند در آینه فردا ، جز حرف دل انگیزش جز خاطره ای زیبا .

ما مال نداریم که هی فخر فروشیم ، اموال نداریم که بر فقر بپوشیم ، داریم گران مایه ترین ثروت عالم ، یک دوست که آن را به جهانی نفروشیم .

یادمان رفت شقایق دل داغی دارد ، شاپرک در بغل شمع چه حالی دارد ، آنقدر محو تماشای قفس ها شده ایم ، یادمان رفت یاد دوست کردن چه صفایی دارد.

کدامین شاخه گل را به خاطر مرامت تقدیمت کنم که وجودت عطر تمامی گل هاست .

در دیاری که رفیقان همه دل می شکنند به تو نازم که وجودت غم دل می شکند.

در دفتر ذهنم زنده نگه داشته ام یاد تورا ، از خدا می طلبم زندگی شاد تورا.

گل اگر خشک شود سا قه اش می ماند ، دوست اگر دور شود خاطره اش می ماند.

تا زمین در گردش و تا آسمان در چرخش است یا دوستی چون شما بر قلب ما آرامش است.

حال اگر یابم دعایت میکنم ، جان اگر خواهی فدایت میکنم ، با توام هرلحظه تنها نیستی ، گوش کن هر دم صدایت میکنم.

فراموش کردن دوستان بزرگ لطمه زدن به قانون خاطره هاست همیشه بیادتم رفیق.

باوفا مهر تو اندر حان ماست/زندگی بی دوستی زندان ماست/کم بزن آتش دل بی تاب را/یاد خوبت روز و شب مهمان ماست.

گهگاهی سفری کن به حوالی دلت ... شاید خاطره ای منتظر نگاهت باشد.

خواندمت گل تا بدانی از هزاران گل سری/یک جهان گل دیده ام اما تو چیز دیگری.

 زدم فریاد خدایا این چه رسمیست رفیقان را جدا کردن هنر نیست رفیقان قلب انسانند خدایا بدون قلب چگونه میتوان زیست.

زندگی را باهمین غم ها خوش است ، با همین بیش و همین کم ها خوش است ، باختیم و هیچ شاکی نیستیم ، بر زمین خوردیم و خاکی نیستیم.

در لحظه های با تو بودن ، بی تو بودن را نفرین ، و در لحظه های بی تو بودن ، باتو بودن را آرزو میکنم.

خنده بر لب میزنم تا کس نداند راز دل/ ورنه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت.

تقدیم به تو که نامت بهارم، یادت در فکرم، عشقت در قلبم، کلامت در دفترم، و عطر و بویت در خاطرم هست ، بمان و بدان که دوستت دارم و در کنارت هستم

سرخوش آن لحظه که از دوست پیامی برسد/ بی خبر باشی و از دور پیامی برسد/در دفتر عشق زنده نگه داشته ام یاد تورا/از خدا میطلبم زندگی شاد تورا.

به چه می خندی تو؟ به مفهوم غم انگیز جدایی، به چه چیز ؟ به شکست دل من یا به پیروزی خویش، به چه می خندی تو؟ به نگاهم که چه مستانه تو را باور کرد؟ یا به افسون گری چشمانت که سوخت و خاکستر کرد، به چه میخندی تو؟ به دل ساده من می خندی که دگر تا ابد نیز به فکر خود نیست ... حق داری خنده دارد پس بخند...

 باید از عشق بسازم غزلی قابل تو/ غزلی ناب و صمیمانه به وزن دل تو/ دلی از جنس بهار است که تقدیم تو باد/سبز باشی و دلت خانه پاییز مباد...

تقدیم به او که به رسم جاده خیلی دور است اما به رسم دل با او فاصله ای نیست.

میشه پروانه بود و به هر گلی نشست/ اما بهتره مثل تو مهربون بود و به هر دلی نشست.

 کابوس نبودی که رهایت بکنم/از خاطر عشق جدایت بکنم/آنقدر عزیزی که دلم میخواهد/هرچیز که دارم به فدایت بکنم.

رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن/ابتدای یک پشیمانیست حرفش را نزن/گفته بودی چشم بردارم از چشمان تو/چشم هایم بی تو بارانیست حرفش را نزن.

دلتنگی بد نیست یادگاری است از آنهایی که دوستشان داریم و دورند.

غافلگیرت کردم درست لحظه ای که به یادم نبودی به یادت بودم.

رابطه ها زمانی زیبا میشود که برای یاد کردن هیچ دلیلی به جز دلتنگی نباشد.

گاه نمیدانم چه پیامی را بهانه کنم تا از حال آنکه روحم با اوست آگاه شوم، این بار دلتنگی را بهانه کردم فردا را چه کنم.

اگر میدونستی چقدر دوستت دارم برای اومدنت بارون رو بهانه نمیکردی "رنگین کمونمی"

هیچ گاه به کوچه بن بست ناسزا نگو ، رنج بن بست بودن برای کوچه کافیست.

سالهاست که بر چوبه تیر باران زندگی آویزانم ولی افسوس که از شلیک خبری نیست.

خداوند مرد را آفرید و به زنها قول داد که مرد ایده آل را در هر گوشه زمین میتوان پیدا کرد و زمین را گرد آفرید که گوشه نداشته باشد.

هر آنچه از دیده رود از دل برود / چو او رفت از پی او دل برود.

ای گلشن گلها به گلستان چه نویسم / من نیز غریبم به غریبان چه نویسم/ ترسم که قلم شعله کند صفحه بسوزد/با این دل تنگم به عزیزم چه نویسم.

تبسم تو تجسم تمام خوبیهاست به تبسمت قسم شاد بودنت آرزوی قلبی من است.

چشم بر هم نهادیم گردش دوران گذشت/ بر یکی سخت و بر دیگری آسان گذشت/ روزگاری خواهد آمد، با خودت نجوا کنی / یاد باد آن روزگارانی که با یاران گذشت.

قشنگی دوست داشتن به اینه که تو بی خبر باشی و یه دل نگرون واست دعا کنه.

تو همان لاله سرخی من همان بلبل مست بودنت زندگیم نبودنت مرگ من است.

قسم به فصل هستی /به خدایی که می پرستی/ به زمینی که نشستی/ عزیز من تو هستی.

تو به پاکی عقیقی/ مثل دریا ها عمیقی/ فهمیدی چرا میخوامت / آخه بهترین رفیقی.

دل من ترانه دارد/ غم عاشقانه دارد/ به هوای روی ماهت / همه شب بهانه دارد.

مانه آنیم که در بازی تکراری این چرخ و فلک /هرکه از دیده ما رفت ز خاطر ببریم /یا که چون فصل خزان آمد و گل رفت به خواب/ دل به سوی دگری داده از آنجا بپریم/وسعت دیده ما خاک قدم های شماست / خاک زیر قدمت را به دو دنیا ندهیم/ اگر ... 

سکوت بهترین تفسیر دوست داشتن است ، مهم باهم بودن نیست ، به یاد هم بودن است.

 گر یادت کنم دیوانه میشم/ فراموشت کنم بیگانه میشم/ اگر ترکت کنم میمیرم از غم/ فراموشت کنم می پاشم ازهم.

هر چند ز عالم دلی سوخته دارم ، شادم که همچون تو گلی اندوخته دارم.

با خون غم نوشتم غربت مکان ما نیست ، از یاد بردن دوست هرگز مرام ما نیست.

به خود می بالم که در این عصر یخی / دوستی دارم که دلش آینه خورشید است.

 سرم خاک کف پای رفیق است/دلم مجنون صحرای رفیق است/ بهشت ارزانی خوبان عالم/ بهشت من تماشای رفیق است.

زندگی یه پل قدیمیه به این فکر نکن که اگه تنها از روش رد بشی دیرتر خراب میشه به این فکر کن که اگه افتادی یکی باشه دستتو بگیره.

خاطرم گر نظری همه خوبی توست / حسرتی گر به دلم هست همان دوری توست.

گرمی سلامم ، آتش خاطره هاست ، پذیرا باش گرچه میان ما فاصله هاست.

میان ما گرچه جداییست/ اما هنوز قلبم در تب و تاب روز اول آشناییست.

گم کرده رهیم و ناتوانیم/غرق گنهیم و خسته جانیم/هرجا که رویم و هر که باشیم / محتاج دعای دوستانیم.

از همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد.

تا عمر با باشد به دنیا ما رفیقیم / ترس از دارم بمیرم حس کنی ما نارفیقیم.

 حرف "مرد" اومد وسط گفتم یادت کنم.

 ایستادن اجبار کوه بود و رفتن سرنوشت آب / افتادن تقدیر برگ بود و صبر پاداش آدمی.../ پس بی هیچ چشم داشتی حراج محبت کنم که همگی خاطره ایم.

تو اگر باز کنی پنجره ای سوی دلت / میتوان گفت که من چلچله باغ توام / مثل یک پوپک سرما زده در بارش برف / سخت محتاج به گرمای توام

خانه قلب من از مهر تو برپاست دیدگانم ز گل روی تو بیناست/ روزگاریست که هرکس ز کسی بی خبر است / باز هم بر دل ما یاد تو برجاست...

هیچ کس تنهاییم را حس نکرد ،از میان خنده های تلخ من گریه طوفانیم را حس نکرد، از میان آشنایان هیچ کس لحظه پایانیم را حس نکرد، آنکه سامان غزل هایم از اوست ،هیچ وقت بی سر و سامانیم را حس نکرد.

تو نبودی دل به دل راهی نداشت/از خیال عشق آگاهی نداشت/تو نباشی تا قیامت بی کسم/در تمام لحظه های زندگی دل واپسم.

اولین بودی تا آخر گرفتار توام/آخرین هستی و از اول وفادار توام /با تو بودن را کسی اندازه من حس نکرد/هر کجا هستی و باشی بازهم یاد توام.

 دوستیهای دیرینه معنای زندگی هستند هر جا هستی باش به یادت حس خوبی دارم.

هر کجا دانه و دام است گرفتار منم/همه در خواب خوشند خسته و بیدار منم/چون به بازار نبود مشتری غصه و غم /هر کجا غصه تو داشته خریدار منم.

این روزگار مثل موج دریا در ساحل هر رد پایی را پاک میکنه ، این رد پای مهربانان است که می ماند.

یا رب این عمر عجب زود و شتابان بگذشت / خوب و بد ،زشت و نکو، مشکل و آسان بگذشت/آرزوهای جوانی چو فریبنده سراب/ پرده ای بود که از منظر چشمان بگذشت.

خدایا قانعم به یادت ،پس یادت را از من نگیر که یادت مهربان ترین تصویر دنیاست.

نوبر است این چشم ها حیف است خوابش میکنی /تا به کی قلب مرا هر شب جوابش میکنی/کاش میشد کوچه ای باشم که شب ها در سکوت /با قدم هایت دچار اضطرابش میکنی.

دعا کردم که تنها مال من شی/ تو تعبیر قشنگ فال من شی/دعا کردم بدونی چشم به راتم/هنوز دلبسته بغض صداتم/اگه بازم دلت با دیگرونه/چشات دنبال از ما بهترونه/بذار با یاد تو دلخوش بمونم/فقط دلتنگیات با من بمونه.

ایستادگی کن تا روشن بمانی ، شمع های افتاده خاموش می شوند

تنها گرگها نیستند که لباس میش می پوشند ،گاهی پرستوها هم لباس مرغ عشق برتن می کنند ، عاشق که شدی کوچ میکنند.

به روزها دل مبند ، روزها به فصل که میرسند ، رنگ عوض میکنند ، با شب بمان ، شب گرچه تاریک است ، لیکن همیشه یک رنگ است.

زیبایی زندگی اینه که: بی خبر دعات کنن ، نبینی و نگات کنن ، ندونی و یادت کنن.

بعضيا ميگن دنيا ارزش نداره ، مگه ميشه دنيايي كه تو رو داره بي ارزش باشه...

هرگز شادي آدمها را از ميزان خنده هايشان نسنجيد ، هرگز تنهايي آدمها را از تعداد دوستانشان قضاوت نكنيد ، هرگز تحمل آدمها را از ميزان ايستادگي شان تخمين نزنيد هرگز... ، بهترین روزهایت را به کسانی هدیه کن که بدترین روزها در کنارت بودند.

دل‌ من محکمه ایست که به من می‌گوید: همه را دوست بدار، به همه خوبی‌ کن، و اگر بد دیدی، دل‌ به دریای محبت بزن و بخشش کن.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: